«Κάνε ότι πρέπει κι ας γίνει ότι θέλει»
(Ιωάννης Μεταξάς)
Ας είναι οδηγός μας η ένδοξη ελληνική ιστορία. Πότε απελευθερώθηκε έστω κι ένα χιλιοστό γης χωρίς ποταμούς αίματος; Ούτε και τώρα θα γίνει αυτό. Και πότε οι πολιτικάντηδες ακολούθησαν τους αγώνες του Έθνους; Το αίμα των απλών Ελλήνων ρέει πάντα, για να καρπούνται οι πολιτικάντηδες τις δάφνες της νίκης. Οχληρό αυτό, αλλά αληθές. Πολύς λόγος έγινε για το σχέδιο του Αυνάν (Ανάν). Τι θα γίνει με το «ΟΧΙ» και τι με το «ΝΑΙ». Που βρίσκεται όμως η αλήθεια; Πουθενά. Όλα θα είναι ρευστά είτε στη μία περίπτωση, είτε στην άλλη. Και το γνωρίζουν καλά αυτό όλοι. Γι αυτόν το λόγο «ξεσκίστηκαν» όλοι οι ανθέλληνες στην προπαγάνδα του «ΝΑΙ». Χωρίς τον διαρκή αγώνα δεν θα ωφεληθούμε κάπου. Αγώνα σε όλα τα επίπεδα. Κάποτε έδιναν τη ζωή τους οι Έλληνες. Σήμερα τι; Ας δώσουμε τουλάχιστον λίγο από το χρόνο μας, ας δώσουμε τη σκέψη μας, τις ιδέες μας, την παρουσία μας. Και αν χρειασθεί και την ζωή μας. Γιατί όχι; Έπαψαν οι αγώνες του Έθνους; Μήπως, αναρωτιέμαι πολλές φορές, έχουμε επιτελέσει το χρέος μας ως Έθνος κι ως Έλληνες στην πατρογονική μας γη; Μήπως πάλι η καλοπέραση κι ο ευδαιμονισμός που απολαμβάνουμε, μας έχει αποκοιμίσει και μας οδηγεί σε πλήρη αποχαύνωση; Μήπως πάλι έχουμε πάψει να είμαστε Έλληνες; Τα ανωτέρω ερωτήματα απευθύνονται κατά κύριον λόγο στους Έλληνες της μητροπολιτικής Ελλάδας, στους Έλληνες του ελλαδικού κρατιδίου. Αυτοί είναι που θα τονώσουν τον πατριωτισμό του γένους. Δυστυχώς όμως, αντ΄αυτού παρατηρούμε σήμερα, παράδοξα φαινόμενα. Δηλαδή, κανείς δεν τονίζει την ανάγκη στήριξης των υπόδουλων Ελλήνων (Βόρειος Ήπειρος, Σκόπια, Ίμβρο, Τένεδο, Ανατολική Ρωμυλία, Κατεχόμενα της Κύπρου) και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Οι ανωτέρω σκέψεις με οδηγούν, σε συνάρτηση με τον διεθνή εμπαιγμό στο θέμα της Κύπρου (όταν οι αποφάσεις του ΟΗΕ δεν εφαρμόζονται, όταν οι εισβολείς παρακάθονται στα τραπέζια ως ισότιμοι συνομιλητές), ότι δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε σε μια επίλυση η οποία επιφέρει κύρια δεινά στην πατρίδα μας και την καταρρακώνει ηθικά, κοινωνικοπολιτικά και εδαφικά. Θα μας κρίνουν κι όπως λέει ο ποιητής «οι αγέννητοι νεκροί». Και με τι θα συμπληρώσουμε την ιστορία μας τέλος πάντων; Εδώ έχουμε Θερμοπύλες, Μαραθώνες, Πλαταιές, Αλέξανδρους, Κολοκοτρωναίους, Διάκους, Σαραντάπορο, Κορυτσά, ΕΟΚΑ, και μύρια ακόμα γεγονότα, ηρωικά ονόματα, Ελληνικούς πολιτισμούς, ένδοξες ηρωικές στιγμές… Τι λέτε ότι θα προσθέσουμε τώρα; Ας κρατήσουμε γι μιαν ακόμη φορά ψηλά την Εθνικήν μας μνήμη, την ιστορική μας παράδοση. Δεν νικηθήκαμε ποτέ και από κανέναν. Ούτε και τώρα. Χρέος απομένει εις όλους μας να διατηρήσουμε άσβεστη την πατριωτική σπίθα στις καρδιές των παιδιών μας. Αυτή είναι η ελπίδα του Γένους. Αδερφοί Κύπριοι, ουδείς φόβος! Ας αποδείξουμε για μίαν ακόμη φορά στο διάβα του χρόνου, ότι οι Έλληνες δεν υποτάσσονται μπροστά σε κανέναν εχθρό, ούτε σε κανέναν «σύμμαχο». Κι αν είναι έτσι οι σύμμαχοι τότε οι εχθροί ποιοι είναι; Ας τους δώσουμε ένα γερό χαστούκι. Ας βροντοφωνάξουμε το «ΟΧΙ» στα πέρατα του κόσμου. Τέλος κάνω έκκληση στον κυπριακό λαό: Κυπριακέ λαέ, μην επηρεαστείς από αυτούς που σε εξαπατούν, απ΄όλους που σε πιέζουν και σε εκβιάζουν, πες ένα μεγάλο «ΟΧΙ» ενάντια στην υποτέλεια, την εξάρτηση, την υποταγή, τον ραγιαδισμό. Η νίκη είναι δική σου. Θα είναι η κληρονομιά που άφησε ο ήρωας ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ.
Μπέλτσιος Χρήστος
Αντιπρόεδρος Ν.Ε. ΛΑ.Ο.Σ- πολιτευτής
ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ ΝΟΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου